Haft (z niemieckiego spięcie, spojenie) - metoda ozdabiania tkanin, rzadziej skóry, filcu czy papieru, polegająca na wyszywaniu na materiale (tle) wzorów
za pomocą igły lub szydełka oraz nici i różnych dodatków. Haftuje się ręcznie, czasem przy pomocy krosienek, od połowy XVIII wieku przy użyciu tamborka, a od 1828 również maszynowo.
Kobieta zajmującą się zawodowo wykonywaniem haftów na różnego rodzaju przedmiotach i materiałach to hafciarka.
Rodzaje haftu?
1. Haft płaski - bezpośrednio na tkaninie (haft przed igła, za igłą, sznureczkowy, łańcuszkowy, supełkowy, koloński, rozłupany, satynowy, przekłuwany, krzyżykowy).
2. Haft wypukły - reliefowy (kładziony, burgundzki).
3. Haft nakładany.
4. Haft ażurowy (dziergany, richelieu, angielski, atłasowy, mereżka).
Ciekawostka historyczna
Odzież zdobiono w ten sposób już w starożytności.
Mistrzostwo w tym kunszcie osiągnęli między innymi peruwiańscy Indianie, żyjący w Ameryce Południowej jeszcze przed Inkami, oraz starożytni Chińczycy.
Najdawniejsze przykłady haftów pochodzą z wykopalisk z V-IV w. p.n.e. w Attyce (dekoracja na lnie) oraz górach Ałtaj;
w Polsce jest to m.in. ornat przedstawiający sceny z życia św. Stanisława, który wykonano ok. 1504 r.
W ciągu wieków powstało wiele technik hafciarskich.
Biorąc włóczkę w dłoń niezbędne jest samozaparcie, cierpliwość oraz chęci, które pomogą wykreować ozdobne i wykwitne przedmioty.